In het vroege voorjaar ziet de perzikboom (Prunus persica) er heel frêle uit, met alleen de tere bloesems aan de kale takken. Dan vullen de groene bladeren hem op, waarna de eerste groene vruchten verschijnen. Die rijpen tot donzige perziken met een oranje-roze-geel velletje. Er valt dus van maart tot het vroege najaar van alles te beleven met een perzikboom in je tuin, ook al omdat de boom een pretpark voor hommels en bijen is. De perzikboom wordt tussen de 4 en 10 meter hoog, kweekexemplaren blijven meestal wat kleiner. Goed om te weten: een perzikboom moet een jaar of drie zijn voor hij vruchten kan produceren. Perziken zijn, afhankelijk van de soort, heel zoet tot zoetzuur.
Perzische lekkernij
De perzikboom hoort bij de prunusfamilie waar ook andere steenvruchtnomen zoals kers, abrikoos, amandel en pruim bij horen. De plant komt uit noordwest-China, waar ze al zo'n 6000 jaar voor Chr. werden geteeld. Tegenwoordig groeien ze vooral in Iran en in landen rond de Middellandse Zee. De Latijnse naam Persica verwijst nog naar Perzië, zoals Iran ooit heette. De boom geeft de voorkeur aan een droog gematigd klimaat en heeft een beetje vorst nodig om later tot bloei te worden geprikkeld. Bijzonder aan de boom is dat hij zichzelf kan bevruchten. De nectarineboom is een zusje van de perzikboom: het enige verschil is dat de schil van een nectarine glad is.
Perzikboom trivia
- De boom groeit al heel lang op aarde, er zijn fossiele resten van de vruchten gevonden die 2,6 miljoen jaar oud zijn en genetisch zo goed als identiek zijn aan de moderne perzik.
- Omdat de bloesem eerder verschijnt dan het blad staat de boom in China symbool voor vitaliteit. Het hout wordt verheerlijkt vanwege de beschermende werking. Een deur van perzikboomhout houdt boze geesten tegen, een perzikpit als amulet houdt de drager veilig.
- Perziken zijn de meest geschilderde vruchten in de klassieke schilderkunst, vanwege hun sensuele uitstraling: een rijpe perzik doet denken aan een fraai achterwerk.
