Rotsheide (officieel Pieris japonica) lijkt helemaal niet op heide. Het is een bladhoudende winterharde heester met een buitengewoon kleurrijke persoonlijkheid die er het hele jaar door steeds anders uitziet. In de herfst komen er rood-paarse bloemknoppen aan die in de winter kleur bieden. In het voorjaar lopen die knoppen uit in witte, roze of rode bloemtrossen met belletjesbloemen. Na de lentebloei loopt het blad koperkleurig, rood, roze of geelgroen alsof er sprake is van een tweede bloei. Er zijn ook soorten met bont blad en lila tot paarse knoppen. Die kleurmetamorfose houdt aan tot zich in het najaar nieuwe knoppen vormen. Een gezonde plant levert dus een soort vier-seizoenen-spektakel in je tuin op, ook in de maanden dat daar niet zoveel te beleven is.
In nevelen gehuld
Rotsheide hoort bij de heidefamilie, er zijn zeven soorten van bekend. De plant groeit in berggebieden in Zuidoost-Azië, het oosten van Noord-Amerika en Cuba, vaak in gezelschap van rododendron. Met name in Japan en het Himalayagebergte komt de plant veel voor, bij voorkeur op wat nevelige hellingen. In de natuur zijn er soorten die tot wel 6 meter hoog en 3 meter breed kunnen worden, de kweekversie houdt een bescheidener formaat. Het is bovendien een plant die er zijn tijd voor neemt om te groeien, wat hem ook geschikt maakt voor kleine tuinen.
Trivia
-
Pieris, de officiële naam van rotsheide, is afgeleid van Pieria, in de Griekse mythologie de thuisbasis van de muzen die ook wel 'pieriden' worden genoemd.
-
Rotsheide is een van de weinige planten die tot aan de grond bladeren biedt, ook na een paar jaar ontstaat dus geen kale voet.
-
In het verre oosten staat de plant bekend als 'eeuwig vuur' door de gekleurde bladeren. Wie een struik in de tuin heeft, zal zeker goed de winter doorkomen.
