Het lelietje-van-dalen (wetenschappelijke naam Convallaria majalis, ook bekend als meiklokje) valt op door het contrast tussen de grote frisgroene bladeren en de verfijnde witte of lichtroze klokjes die daar prachtig tegen afsteken. De bloemen ruiken heerlijk, later worden het oranjerode besjes. Het lelietje-van-dalen is een tot 30 cm hoge vaste plant die zichzelf makkelijk vermeerdert. Met een beetje geduld worden een paar plantjes vanzelf een zomers tapijtje dat elk jaar rijker bloeit.
Herkomst
Het lelietje-van-dalen groeit op het noordelijk halfrond in Europa, de Kaukasus en West-Siberië (het is niet zo'n kustliefhebber) en hoort bij de aspergefamilie. De tuinbloeier groeit in de natuur het liefst in een bosrijke omgeving en geldt overal waar hij voorkomt als lentebode. Goed om te weten: de plant, bloemen én bessen zijn giftig.
Trivia
-
Het lelietje-van-dalen was eerst ingedeeld in de leliefamilie, daar dankt ze haar naam aan.
-
De bloemen staan symbool voor absolute zuiverheid, prilheid, oprechtheid en discretie.
-
Oude Germanen offerden lelietjes-van-dalen in vreugdevuren aan Ostara, de godin van de aanstaande lente en het opkomende licht.
-
Vooral in Duitsland is het traditie om op 1 mei een bosje lelietje-van-dalen aan een dierbare te geven.
-
Het is een favoriete, zij het kostbare bloem voor royal weddings: zowel Grace Kelly als Kate Middleton hadden het lelietje-van-dalen in hun bruidsboeket toen ze hun prinsen trouwden.
