Kleuren en vormen
Mandevilla houdt het graag spannend, met smalle knoppen die stijf dicht lijken te zitten. Tegen de tijd dat ze klaar zijn om zich te openen, zijn ze flink gegroeid en komen er schitterende witte, roze, gele of rode kelkbloemen uit die heerlijk kunnen geuren. De bloemen hebben behoorlijk uithoudingsvermogen en intussen groeit deze klimmer door, zowel in de hoogte als in de breedte. Met een beetje houvast slingeren de ranken zich zo een meter of wat omhoog. Die eigenschap maakt het ook een geschikte hangmandplant, die zowel over de rand hangt als zich langs de ketting omhoog wikkelt. Sinds kort zijn er ook compactere Mandevilla's die geen klimrek nodig hebben.
Herkomst
Mandevilla groeit in het wild in Midden- en Zuid-Amerika, meestal op behoorlijke hoogte. De meeste soorten komen oorspronkelijk uit de Serra dos Órgãos regio bij Rio de Janeiro, een berg- en bosachtig gebied. De plant hoort bij de maagdenpalmfamilie, dat is te zien aan de opbouw van de bloemen en het glanzende diepgroene blad. Zowel in de natuur als in de tuin geeft Mandevilla van april tot het najaar bloemen. De plant wordt sinds halverwege de 18-de eeuw gekweekt en was vanwege de exotische uitstraling een must-have in Victoriaanse kassen. Je haalt meer uit de plant door in een al wat groter exemplaar te investeren, omdat die veel meer bloemen geven. Heel hip is verschillende kleuren door elkaar ergens tegenop te laten klimmen.
Trivia
-
De plant is genoemd naar de Engelse diplomaat en botanicus Henry Mandeville.
-
Mandevilla's bloemen kunnen tussen de 5-12 cm groot worden, de grootste groeien in Argentinië.
-
Voor het betere jungaloweffect combineer je Mandevilla met banaan, hibiscus, plumbago en oleander.
