KINDERTAARTEN
‘De eerste taart die ik ooit maakte, was die voor mijn zoon. Een taart in de vorm van een ruimtevaartschip. Een paar jaar later maakte ik voor mijn dochter een taart met een Barbie. Haar fondantjurk kreeg allemaal mooie uitsteekbloemen. Toen ik op internet verder ging kijken naar mogelijkheden, ging er een wereld voor mij open. Dat was de eerste stap van uitsteekvormen naar levensechte suikerbloemen.’
HET ULTIEME
‘Mijn taarten bleken ook bij andere moeders een groot succes en al snel maakte ik aan de lopende band gesuikerde stripfiguren. Maar ik merkte dat ik eigenlijk steeds terugpakte naar bloemen. En dat was eigenlijk hetzelfde als met couturier zijn, de bruidsjurk blijft hét ultieme kledingstuk in de kledingkast. Zo ook met bruidstaarten. Ik vind het een prachtige eer om aan zo’n ultieme taart en zo’n ultiem moment te mogen bijdragen. Al geef je mij morgen een miljoen euro, ik zal dit werk blijven doen. Ik doe het echt vanuit mijn hart.’
"Al geef je mij morgen een miljoen euro, ik zal dit werk blijven doen. Ik doe het echt vanuit mijn hart."
KUNST DIE JE KUNT ETEN
‘Zoet is onderdeel van onze zintuigen, we hebben er allemaal in mindere of meerdere mate wel eens trek in. Net als de behoefte aan natuur. Door mijn edible art maak ik een bijzondere combinatie, een gek moment waarin je je heel even op een andere plek waant. En hoe bijzonder is het dat je het kunt opeten? Van de meeste kunstvormen in het leven kun je niet genieten met je smaakpapillen. In Nederland is de suikerkunst nog niet zo groot, maar in andere landen is dit een hooggewaardeerde ambacht. Mijn taarten worden steeds vaker naar het buitenland verzonden, naar klanten die ik soms nog nooit heb ontmoet. Dat is wel echt heel bijzonder, het vertrouwen dat ik krijg en de vrijheid in mijn creatieve proces.’
"Van de meeste kunstvormen in het leven kun je niet genieten met je smaakpapillen. Hoe bijzonder is het dat je deze suikerbloemen wel kunt opeten?"
HET KARAKTER VAN DE BLOEM
‘Ik heb altijd maar een paar seconden om een bloemblaadje te maken, omdat deze heel snel hard worden in de lucht. Ik moet dus van tevoren goed bedenken hoe ik wil dat de bloem eruit komt te zien en wat het karakter is van de bloem. Sommige bloemen, zoals ranonkel, duren wel driekwart dag om te maken. Anderen heb ik in een kwartier af. Elk blaadje wordt met de hand gekleurd door te colourdusten – het vegen van poederkleur in de suikerpasta. Als de bloem af is, bekijk ik het nogmaals en maak ik het karakter af. Kleuren is het leukste onderdeel van het proces, vind ik. Zelfs een witte bloem krijgt bij mij altijd kleur, al is het maar om aan te geven dat de bloem op het punt staat te verwelken. Alle pioenen in een suikerbloemboeket met alleen maar pioenrozen hebben een eigen karakter. Net als met mensen. Iedereen heeft zijn eigen stijl, eigen moedervlekken, eigen karakter. Het blijft hierdoor heel spannend om te doen.’
HOLLANDSE MEESTERS
‘Het Rijksmuseum is op fietsafstand van mijn huis en ik kom er met regelmaat kijken naar de werken van Jan Davidszoon de Heem en Rachel Ruysch. Ik vind het enorm bijzonder dat de 17de-eeuwse schilders bloemen zo realistisch hebben weergegeven. Het is inspirerend en verveelt nooit, het is tijdloos. Vergeet niet: in deze periode waren bloemen helemaal niet zo voorradig zoals wij nu gewend zijn. Vaak spaarden mensen ook de beelden van de bloemen op om ze vervolgens samen te brengen. Dus het lijkt één boeket, maar het is een puzzel van verschillende seizoenen en beschikbaarheid. Dat is wat ik mij altijd afvraag als ik naar een schilderij kijk. Wat is het tijdsbestek dat de schilder in dit schilderij samengevoegd heeft tot één moment? Als je in Amsterdam woont, is het bloemstilleven eigenlijk altijd onderdeel van het gewone leven. De bloemen die zo gemakkelijk te kopen zijn tot aan het Hollandse licht dat door de ramen schijnt.’
BLAUW EN WIT
‘De combinatie van blauw en wit is een klassieker. Mijn eerste grote aanwinst was een blauwwitte gemberpot uit Portugal, die kreeg een eigen stoel in het vliegtuig zo groot was ‘ie. Elk jaar met mijn verjaardag of een andere mooie gebeurtenis komt er weer een blauwwit stuk bij. Deze vazen krijgen iedere week de kans om mijn weekendboeket te huizen. Deze compositie fotografeer ik tegen onze zwarte krijtverfmuur en plaats ik als mijn antwoord op de Hollandse Meesters op Instagram. Het is een beetje een eigen leven gaan leiden en voor veel mensen de reden dat ze mij zijn gaan volgen op Instagram.
Gelukkig kan ik de verwachtingen loslaten en ben ik als creatieveling steeds beter in staat om het moment en de beschikbare producten de essentie van het creatieve proces te laten zijn. De zondagsshoot is een echt persoonlijk inkijkje in mijn gemoedstoestand en leven. De bloemen tonen mijn gevoel en smaakvoorkeur op dat moment en de backdrop, de krijtmuur, is naast achtergrond ook de spil van ons gezin. Het staat vol afspraken en is het decor voor gezellige etentjes met vrienden. Ik verkoop nu ook prints van de bloemboeketten in gelimiteerde oplage. Dat is ook zo leuk om te doen. Dat bedoel ik met niet in hokjes willen denken. Ik wil eigenlijk alles wel doen. Taarten, jurken, bloemen, fotografie, prints. Alles wat mij inspireert!'
